Gatunek ten występuje bardzo powszechnie na wszystkich kontynentach, w Polsce jest często spotykany, atakuje ponad 300 gatunków roślin wieloletnich jak i jednorocznych. Mogą pojawić się w naszym sadzie już pod koniec kwietnia lub w początkach maja.
Teraz mamy czas, by przemyśleć strategię kontroli jego populacji – podczas licznych zimowych spotkań, konferencji i szkoleń jest okazja przypomnieć sobie to, co już wiemy, dowiedzieć się o nowych możliwościach ograniczania szkodliwości tych roztoczy.
Samice przędziorka chmielowca są walcowate, długości do 0,6 mm, latem żółtozielone,
z dwiema ciemnymi plamami na części grzbietowej. Samice zimujące mają barwę od karminowej do pomarańczowej i nie mają charakterystycznych plam na części grzbietowej. Samce są mniejsze, mają kształt romboidalny. Jaja, tylko letnie, są prawie kuliste, w pierwszym okresie szkliste, później matowe, żółtawe.
W rozwoju tego gatunku występują trzy stadia ruchome oddzielone od siebie trzema stadiami spoczynkowymi. Zimują wyłącznie samice we wszelkiego typu kryjówkach – szczelinach kory, glebie, pod opadłymi liśćmi. Zimują samotnie lub w koloniach liczących do kilkudziesięciu osobników. Ich wychodzenie z ukryć zimowych rozpoczyna się z końcem kwietnia – początkiem maja.
Samice po opuszczeniu ukryć zimowych zaczynają intensywnie żerować na rozwijających się liściach lub chwastach rosnących w sadach. Zapłodnione jesienią, równocześnie z żerowaniem zaczynają składanie jaj. Jedna samica w czasie swojego życia może złożyć pod pajęczynką do 200 jaj. Inkubacja jaj trwa od kilku do kilkunastu dni, zależnie od temperatury. Rozwój larwalny tego gatunku może trwać od kilku do kilkunastu dni. W sezonie występuje cztery do pięciu pokoleń. W przypadku tego gatunku również dochodzi do zachodzenia pokoleń na siebie. Zimujące samice mogą pojawić się już w sierpniu, ostatnie schodzą na zimowanie w październiku.
Przędziorkowi chmielowcowi sprzyjają gorące i suche lata.
Poza opisanymi gatunkami w sadach jabłoniowych możemy spotkać rubinowca owocowca – o biologii zbliżonej do przędziorka owocowca i przędziorka głogowca, o rozwoju podobnym do przędziorka chmielowca.
Marcin Oleszczak, Intermag
