Smaczne, piękne czy obficie owocujące odmiany, które nie przyjęły się w produkcji, bądź nie zdobyły gustów konsumentów, można by bardzo długo wymieniać.
Jedne miały wyraźne wady, minusy czy nie nadawały się do naszego klimatu. Odmianą, którą zbieralibyśmy teraz jest Jester, gdyby zdobył rynek…
Drzewko Jestera wygląda identycznie co drzewko Szampiona. Dopóki nie przyjrzymy się owocom, jest praktycznie nie do odróżnienia. Dlatego, gdy Jester już tracił popularność był sprzedawany przez szkółkarzy właśnie jako Szampion.
Największą zaletą Jestera jest niesamowity smak. Piękny, przyjemny dla oka kolor. Soczysty miąższ, którym niemalże można się napić.
Jester jest straconą szansą na bezpośredni, jesienny eksport. Czytając starą sadowniczą prasę, można się dowiedzieć o dużym zainteresowaniu Białorusinów oraz pośredników z republik bałtyckich tą właśnie odmianą. Ze względów ekonomicznych bezpośredni eksport, bez kosztów przechowalnictwa jest czymś wymarzonym dla każdego sadownika.
Karol Pajewski
