Coraz częściej mówimy o konieczności ograniczenia produkcji jabłek, a żeby ją ograniczyć trzeba usunąć część sadów i ograniczyć zakładanie nowych. Czy sadownicy wykarczowaliby część nasadzeń w zamian za rekompensatę finansową?
Czy zgodziłbyś się na rezygnację z uprawy sadowniczej w zamian za rekompensatę finansową? W ankiecie wzięło udział 354 sadowników. 77% z nich odpowiedziało TAK, a 23% NIE. Przykładem do pytania było 50 000 złotych za każdy usunięty hektar sadu jabłoniowego i pisemne zobowiązanie nie zwiększenia produkcji w gospodarstwie przez 5 lat. Jak każdy pomysł, czy postulat także w tym wypadku byli zwolennicy i przeciwnicy. Główna krytyka przeciwników tego rozwiązania skupiała się na pytaniu: kto miałby płacić za karczowanie sadu i dlaczego?
Od kilku lat zmagamy się ze zbyt dużą produkcją jabłek w kraju. Głównym postulatem jest ograniczenie produkcji, czyli usunięcie części sadów. Jak to zrobić? Nie ma jak na razie żadnego skutecznego sposobu na ograniczenie produkcji poza jej skrajną nieopłacalnością. Pomimo przebiegu tego sezonu, na pewno będziemy świadkami powstawania nowych kwater jabłoni wiosną 2022 roku. Nie można nikomu kazać usunąć sadu. Nikt tego nie zrobi w imię wyższego dobra.
Pojawiły się również głosy, że nawet gdyby taki program działał i część sadowników by z niego skorzystała to również mogłoby się to źle skończyć. Po rezygnacji z uprawy jabłek, nastąpiłaby inwestycja w inny gatunek.
Równie często pojawiał się postulat wstrzymania jakiegokolwiek dofinansowań do zakładania nowych sadów. Zdaniem sadowników również we wszystkich wnioskach o modernizację gospodarstw od wielu lat nie powinno być założenia zwiększenia SO gospodarstwa (wartość ekonomiczna). Nie powinny również funkcjonować jakiekolwiek dofinansowania do nowych sadów.
Jak widać problem jest niezwykle złożony. Postulat ograniczenia produkcji jest oczywisty, natomiast nikt nie ma dobrego i skutecznego pomysłu na jego realizację. Niemniej większość sadowników, którzy wzięli udział w ankiecie przystałoby na tytułowy postulat…
