We wrześniu polskie jabłka były najtańsze w Europie. Co więcej, były o połowę tańsze niż na przykład jabłka w Rumunii. Gdzie szukać powodów, skoro na każdym innym rynku sytuacja jest lepsza?
Obserwując rynek na przestrzeni lat nie sposób nie zauważyć, że niskie ceny jabłek tłumaczone są argumentami, które z czasem wydają się delikatnie mówiąc „naciągnane”. Mówiono już, że jakość polskich jabłek jest zbyt niska (chociaż nie nagradzano cenowo wyższej jakości). Przy tłumaczeniu niskich cen przydaje się także argument wysokich zbiorów (w tym roku są przeciętne, ale sytuacja rynkowa jest zła).
W roku 2018 i 2019 pojawił się nawet argument, że polskie jabłka nie mogą być droższe, bo bardziej opłacalny będzie import włoskiej Gali niż kupno polskich jabłek. W pamiętnym 2018 roku ceny zakupu jabłek na sortowanie były wyjątkowo niskie. W analogicznym okresie tamtego sezonu ceny na sortowanie spadły nawet poniżej 0,50 zł za kilogram. Wtedy też pośrednicy argumentowali coraz niższe ceny tanimi jabłkami na zachodzie. Wielu sadowników zapewne pamięta słynne 25 czy 30 centów za włoską Galę „na gotowo” i częste informowanie o możliwości importu z zachodu. Nie było to jednak prawdą.
Dziś pośrednicy nie informują o rekordowo niskich cenach za granicą oraz nie „straszą” importem. Czemu? Po pierwsze takie informacje można bardzo szybko zweryfikować i wskazać jej głosicielowi kłamstwo. Po drugie, niestety, ale po prostu nigdzie nie można kupić jabłek tańszych o polskich.
We wrześniu hurtowe ceny jabłek w Polsce były po raz kolejny najniższe w Europie. Sytuacja ta ma miejsce (z krótkimi wyjątkami) od początku roku kalendarzowego. Średnia cena 100 kg polskich wysortowanych jabłek wyniosła we wrześniu 160 zł (1,60 zł/kg). Równocześnie nasze stawki są niemal o połowę niższe niż ceny w Rumunii, a także równe 1/4 cen we Francji.
Pytanie, tylko gdzie zaprowadzi nas ta droga.
