Sadownicy doskonale wiedzą, że przemarzanie drzew zimą bywa dosyć loteryjne. Pamiętajmy że zależy ono nie tylko od wytrzymałości danego gatunku czy odmiany, ale także od naszej działalności.
Za najważniejszy aspekt uważane jest ukształtowanie terenu. Naturalnie, największy odsetek przemarzniętych drzew znajdziemy po srogiej zimie w zastoiskach mrozowych, dolinach strumieni, potoków i rzek. Historycznie zdarzało się, że sady na Podgórzu (stoki) przetrwały zimę lepiej niż sady w obniżeniach terenu w centralnej Polsce.
Również zabiegi wykonywane przez sadowników mają wpływ na przezimowanie jabłoni. Oczywiście zachodzi tu kluczowa zależność, że drzewa lepiej chronione i dokarmione lepiej zniosą zimę niż te z objawami chorób. Jeżeli chodzi o nawożenie to mamy do czynienia z jedną niezwykle istotną kwestią. To jak będziemy nawozić może sprzyjać przygotowaniu się drzew do spoczynku zimowego lub go opóźnić. Jeśli zbyt późno zastosujemy wysokie dawki nawozów azotowych to przedłużymy tym samym okres wzrostu drzew. Pędy nie zdrewnieją i tym samym drzewa będą bardziej wrażliwe na przemarzanie. Z drugiej strony natomiast wysoka zawartość potasu w tkankach roślinnych zwiększa ich wytrzymałość na mróz.
Podobnie jak w przypadku ochrony drzew owocowych, ta sama zależność wynika z obfitego owocowania. To również dość oczywista sprawa, że drzewa obficie owocujące (wysilone) zniosą surową zimę gorzej niż te które owocowały na zrównoważonym poziomie. Zatem regulowanie owocowania – przerzedzanie – również w jakim stopniu sprzyja dobremu przezimowaniu naszych sadów.
Gdy prognozy mówią o siarczystych mrozach możemy doraźnie pomóc naszym sadom. Przed zapowiadanymi spadkami temperatur w ubiegłym sezonie wielu producentów obsypywało drzewa śniegiem. Dawało to roślinom lepszą izolację. Do tego celu specjalnie tworzono nawet proste konstrukcje. Jeśli w tej zimy przyjdą siarczyste mrozy zapewne ponownie będzie to praktykowane.
