Kupić taniej, sprzedać drożej – to podstawowa zasada handlu. Obecnie zagadnienie dotyczy kupna śliwek z przeznaczeniem na przechowanie.
W minionym tygodniu głównym tematem w branży sadowniczej były ceny śliwek. Te spadły o ponad złotówkę na kilogramie do poziomu 1,20 zł/kg w zagłębiu grójeckim. W okolicach Sandomierza i Opola Lubelskiego ceny są o 20 groszy niższe. Pośrednicy tłumaczą spadki dużą podażą i problemami ze sprzedażą, ale nadal kupują owoce… do swoich chłodni.
Wybrane grupy producenckie z zagłębia grójeckiego wydają sadownikom tymczasowe opakowania na śliwki. Te po dostarczeniu trafiają do komór chłodniczych. Po jakimś czasie oczywiście trafią na rynek.
Znacznie lepszy efekt miałoby to samo działanie, gdyby było wykonane w setkach gospodarstw produkujących śliwki. Wówczas wstrzymanie dostaw przez kilka dni zrobiłoby nieco „miejsca” na rynku w szczycie podaży odmiany Cacanska Lepotica. Można z dużą dozą pewności przypuszczać, że zatrzymany byłby w ten sposób trend spadkowy.
W tym wypadku największą przeszkodą jest skala. Uprawiając śliwki na niewielkim areale nierentowne jest uruchomienie dużej komory chłodniczej dla kilku ton owoców. W związku z tym większość małych producentów decyduje się na bezpośrednią sprzedaż. Inaczej jest w gospodarstwach, które w tej produkcji się specjalizują. Tam owoce są magazynowane w chłodniach przez jakiś czas.
Jeśli robią to pośrednicy, to zyskują kosztem producenta. Z drugiej strony cały czas mówimy o stabilizacji rynku, tyle że w większej skali. Gdyby powszechnie zrobili to producenci, wówczas zyskaliby na wyższej cenie sprzedaży. Owoce nie trafiłyby na rynek w okresie podażowej „górki”.
Podobna sytuacja miała miejsce kilka lat temu w na rynku czarnych porzeczek. Gdy ceny były rekordowo niskie (0,30 – 0,35 zł/kg) przetwórcy argumentowali je zapasami, dużą podażą i brakiem zbytu. Niemniej dalej kupowali surowiec w dużych ilościach. Przykład ten obrazuje, że zakup po rekordowo niskich cenach jest z punktu widzenia pośrednika rekordowo opłacalny.
