Ciąć zachowawczo czy „ostro”?

W temacie cięcia jabłoni sadownicy i pracownicy bardzo nierzadko spierają się nad prawidłową techniką, ale przede wszystkim nad tym czy ciąć zachowawczo czy „ostro”?

Domeną starszego pokolenia sadowników jest w większości cięcie zachowawcze. Nie mówimy o tym w celu krytyki, ponieważ zachowanie wynika z czasów, gdy sprzedaż każdej ilości jabłek (nawet niższej jakości) nie stanowiła większych problemów. Im więcej gałęzi, tym więcej pąków, a finalnie i jabłek, czyli pieniędzy w kieszeni.

 

Czasy bardzo szybko się zmieniły i już nie zawsze „masa to kasa”. Możemy krytykować politykę zakupową grup i eksporterów, ale posiadając mniej jabłek wyższej jakości, bez wątpienia sprzedamy je szybciej. Dotyczy to sadownictwa w każdym kraju o nasyconym rynku. Zatem z punktu widzenia dzisiejszych realiów mocne cięcie może przynieść nieco więcej korzyści.

Cięcie zimowe to pierwszy etap przerzedzania. Bez dotkliwych przymrozków prawdopodobnie nadal będziemy na krajowym rynku notowali nadwyżkę jabłek, wobec której popyt na owoce niższej jakości będzie znikomy. Duży odsetek jabłek przemysłowych z kolei podnosi finalny koszt produkcji każdego kilograma. Zatem zdecydowane podejście do cięcia zimowego można traktować także jako formę optymalizacji produkcji w trudnych czasach. Sadownicy coraz częściej wychodzą właśnie z takiego założenia.

Kto zatrudniał ekipę do cięcia ten wie, że nierzadko poglądy pracowników idą w skrajność. Zdarza się, kwatera jest obcięta zbyt mocno. W przypadku silniej rosnących odmian uzyskujemy efekt odwrotny do zamierzonego. Drzewa całą swoją siłę kierują w jeszcze bardziej intensywny wzrost wegetatywny i wchodzimy w błędne koło. We wspomniane błędne koło możemy również wejść przesadnie zachowawczym cięciem. Zbyt duża liczba gałęzi, a co za tym idzie owoców to owszem wyższy plon, ale kosztem jakości, wybarwienia i średnicy.

Zazwyczaj w wielu spornych kwestiach staramy się szukać „złotego środka”. Niemniej biorąc pod uwagę wymagania rynku i dostatek na nim jabłek niższej jakości należy spojrzeć na sprawę nieco inaczej. Teza jaką można w tym miejscu postawić to przesunięcie tego złotego środka nieco bardziej w kierunku zdecydowanego, a nie zachowawczego cięcia.